خیلی از داروها مثل داروهای اعصاب، ضد هذیان، آرام بخش، خواب آورهایی مثل دیازپام و اگزازپام، داروهای ناراحتی های معده و داروهای فشار خون همگی می توانند باعث بالا رفتن هورمون پرولاکتین (مترشحه از هیپوفیز قدامی) و مهار کردن فعالیت غدد جنسی شوند.
ممکن است افرادی که درگیر مبارزه با سرطان هستند به این باور برسند که به علت بیماری و عوارض جانبی درمان، دیگر قادر به روابط جنسی نخواهند بود. اختلال فعالیت زناشویی، یک مسئله چند عاملی است و عوامل جسمی و روانی در بروز آن نقش دارد. درمانهای سرطان بطور مستقیم بر فعالیت زناشویی اثر می گذارند.
